ASHLAND, cevher. – Sarah Cook, Teksas’tan ayrılmaya karar verdiğinde ideal yeni evinin hayalini kurdu. Hayalini kurduğu şeyi arkadaşlarıyla paylaştı: doğal güzellik, daha yavaş bir tempo ve Austin’de kapalı olan altı kişilik bir omakase restoranı olan Kyōten Sushiko’da hazırladığı sanatsal, karmaşık yemek türü için bir izleyici kitlesi sunan küçük bir kasaba . salgın.
Bayan Cook, “Ashland’ı daha duymadan önce tarif ediyordum,” dedi.
Hayali, 21.000 nüfuslu bu şehirde “birçok yönden mükemmel” dediği 20 kişilik bir restoran olan Nama’da şef olduktan sonra Haziran ayında gerçek olmuş gibi görünüyordu.
Ancak, “dışarıda turuncu olduğu bir gün vardı ve küllerin düştüğünü görebiliyordunuz” diye hatırlıyor.
“Kıyamet gibiydi” dedi.
Bu bölünmüş ekran – bir yanda cennet, diğer yanda felaket – gıda topluluğunu bir geçiş ve yenilik dönemine iten Rogue Valley’deki rahatsız edici gerilimi gösteriyor.
Bölgeyi Batı’nın daha ünlü mutfak destinasyonlarına rahat bir alternatif haline getirme vizyonu, dinamik restoran ve şarap sahnelerinin ortaya çıkması ve turizmin geri dönüşü sayesinde gerçekleşmenin eşiğinde.
Ancak iklim değişikliği, bu vizyon için en büyük tehdit haline geldi – Oregon Orman Bakanlığı’na göre, iki yıl önce Almeda Yangını vadiyi süpürüp 3.000’den fazla işyerini ve evi yok ettiğinde trajik bir şekilde inkar edilemez hale geldi. 8.500 kadar sakin evsiz kaldı.
Ashland, birçok şarap imalathanesine, çiftliğe ve meyve bahçesine ev sahipliği yapan Rogue Valley’in kültürel başkentidir. Yangının bölgeyi tehdit etmediği yıllarda bile, diğer yangınlardan rüzgarla taşınan ve dağlar ve daha yüksek sıcaklıklar tarafından vadide atmosferin yükseklerinde hapsolan duman sürekli bir sorundur.
Yeni gerçek, çok da uzun olmayan bir zaman önce vadinin dumansız bir cennet olduğu zamanı hatırlayan yerel halk için şaşırtıcı.
Ashland yerlisi ve yangın kurbanlarını beslemeye yardımcı olmak için kurduğu bir hayır kurumu olan Rogue Food Unites’ın yöneticisi Amber Ferguson, “Yangın sezonunun bizi etkilemesini durdurmasını bekleyemeyiz,” dedi.
Temmuz 2021’de, dumanın öğleden sonra alacakaranlık çökmüş gibi göründüğü bir günde, Mix Bakeshop’un önünde oturuyordu. Geçen ay, yangınların ikinci yıldönümünde, Bayan Ferguson’un belirttiği gibi, koşullar yeniden bulanıklaştı: “Hala iki yıl önce olanlardan kurtuluyoruz.”
Almeda yangını, Bayan Ferguson’un evinden üç blok ötede Ashland’da çıktı, ancak en çok hasarı komşu şehirler olan Talent ve Phoenix’te verdi.
Rogue Food’un orijinal misyonu, barınaklarda yaşayan sakinlere yiyecek sağlamak için, çoğu pandemi nedeniyle kapatılmış olan yerel şefler ve restoranlarla çalışmak için hükümetin kurtarma fonlarını kullanmaktı.
Ashland’a taşınmadan önce Portland’daki Beast ve Toro Bravo restoranlarının müdürü olan Bayan Ferguson, “Para bulma, restoranlar için ödeme yapma, çiftliklerden satın alma, insanları besleme gibi güzel bir rüya gibi bir araya geldi” dedi. 2016’da. “Bu bir dayanıklılık programı ve bir beslenme programı bir arada.”
Bayan Ferguson, Oregon’un güneyindeki beş ilçede mevcut ve gelecekteki yangın kurbanlarını beslemek için yapılan sözleşmelerle kalıcı bir varlık haline geldiğini söyledi.
Yangınlar, Ashland’dan daha az varlıklı ve daha çeşitli olan Talent ve Phoenix’teki düşük gelirli sakinlere orantısız zarar vererek yerel sosyal ve ekonomik adaletsizlikleri ortaya çıkardı. Yerel Latin ve Yerli topluluklar için bir savunuculuk grubu olan Coalición Fortaleza, yangında yıkılan evlere uygun fiyatlı alternatifler geliştirmek için çalışıyor. Yerel halk, mobil ev değiştirme maliyetlerinin çoğu çiftlik ve otelcilik çalışanının imkanlarından çok daha fazla olduğunu söylüyor.
Rogue Food gibi Fortaleza da yangınlardan sonra yaratıldı. Onlar, hayır işinin neyi başarması gerektiğine dair görüşleri genişletirken, misafirperverlik ve çiftlik işçileri arasında dayanışma oluşturmaya yardımcı olan bir dizi hayır kurumu arasında yer alıyorlar.
Fortaleza’nın organizatörü 26 yaşındaki Celinés Garcia, Meksika’dan meyve bahçelerinde çalışmak için gelen bir anne tarafından Talent’te bir karavanda büyütüldü. Babası yangında evini kaybetti.
Sahte yiyecekler, dedi, “her zaman oradaymış gibi görünüyor, insanlara yiyecek ve yemek veriyor. Ve onlara hâlâ ihtiyacımız var.”
Oregon İnsani Hizmetler Departmanına göre Ashland bölgesindeki 50’den fazla aile barınaklarda, ancak yardım çalışanları, bu sayının, özellikle yangınların şiddetlendirdiği uygun fiyatlı konut krizinden etkilenen bir işçi sınıfı için, yaygın ekonomik acıyı maskelediğini söylüyor. lanetli. Rogue Food, bu müşterilerle bulundukları yerde buluşmak için yeni bir mobil çiftçi pazarı oluşturdu.
Medford’daki bir ticaret fuarındaki lansman sırasında Rogue Food çalışanı Lucas Wedeman, müşterilerin çantalarını yerel olarak yetiştirilen kabak, domates ve daha fazlasıyla doldurmaya yardımcı oldu. Birçoğu Fry Family Farm tarafından sağlanan ürünler, restoran kalitesinde ve ücretsizdi.
27 yaşındaki Bay Wedeman, Talent’teki evinin etrafındaki hemen hemen her binada çıkan yangınları gördükten sonra yardım çalışmalarına başladı.
Evlerimizi kaybetmediğimiz için çok şanslıydık” dedi. “Bu, gönüllü olma isteğimi güçlendirdi.”
42 yaşındaki Flavio Martinez, Phoenix restoranı El Comal Taqueria’nın yangından kurtulmasına benzer şekilde minnettardı. Yangından kısa bir süre sonra Rogue Food’a dahil olan yerel şefler ve restoran işletmecileri arasındaydı. O zamandan beri üçüncü bir El Comal lokasyonu açtı.
Bay Martinez, “Ben burada büyüdüm,” dedi. “Bu kadar acil ihtiyaç varken yardım etmemem adil olmaz.”
Rogue Food, vadiyi saran topluluk ruhu ve yaratıcı düşüncenin yalnızca bir örneğidir.
Özellikle Applegate Vadisi’ndeki öncü şarap üreticileri, tarihsel olarak kuzeyde Willamette Vadisi’nin gölgesinde kalan güney Oregon şaraplarını yükseltti. Kurak iklimde üzüm yetiştirmek için teknikler geliştiren çalışmaları, yakınlardaki küçük ve orta ölçekli çiftliklere yansıyor.
Kelsey Jacques, Orange Marmalade Farms’ı kurmak için geçen yıl memleketi Michigan’dan taşındı. Özellikle hızla büyüyen yerel kenevir endüstrisinden kaynaklanan toprak ve su için zorlu rekabete ve birçok yerel yetiştirici gibi kendisinin de sigara içmenin geleceğinden şüphelendiği bir açılış sezonuna rağmen, Ashland’de yetiştirdiği çeyrek dönümün ötesine genişleme konusunda iyimser. ekinlerin çiçeklenmesini engeller.
“Burada öğrenebileceğim çok şey var” dedi. “Bu sadece bir bilgi boşluğu.”
Bayan Jacques’in potansiyel müşteri tabanı, Siskiyou Orange domatesleri ve Walla Walla tatlı soğan sıralarından pek de uzak olmayan Ashland’da büyüyor. Osteria La Briccola, Kore esintili Miss Yoon ve doğal şarap odaklı Bar Julliet, yerel turizmin önemli bir itici gücü olan Oregon Shakespeare Festivali’nin pandemi nedeniyle hâlâ engellendiği geçen yazdan bu yana Ashland’da açıldı.
Carla Guimaraes, 2020’de Covid kilitlenmelerinin ortasında ve yangınlardan hemen önce California, Santa Barbara’dan Ashland’a taşındı. Ertesi yıl, memleketi Brezilya’dan popüler peynirli ekmek olan glütensiz pão de queijo’da uzmanlaşmış Vida Baking Company’yi açtı.
Bu yıl Shakespeare Festivali’nin dolu programına geri dönmesini dört gözle bekliyordu – ancak dış mekan performansları ısı ve duman nedeniyle iptal edilince hayal kırıklığına uğradı.
Bayan Guimaraes, “İnsanlar sokaklardan kayboluyordu” dedi. Ağustos ve Eylül aylarında Vida’nın işinin bir önceki yıla göre yüzde 25 düştüğünü tahmin ediyor.
Josh Dorcak, on yıldan fazla bir süredir başkalarına ait Ashland restoranlarında yemek pişirdikten sonra 2018’de 16 kişilik tadım menüsü restoranı MÄS’yi açtı. Kaliforniya yerlisi, kısmen ekonomik kargaşadan korumak için ilk işinin küçük olmasını istedi.
“Bugün mavi gökyüzü, yarın çok farklı bir hikaye olabilir” dedi. “Kapanmam gerekirse, kendime ve birkaç kişiye daha bakmam gerekiyor.”
Zorunlu disiplin, Tokyo’nun izakayaları ve suşi barlarına yapılan kapsamlı bir turdan aldığı ilhamla birleştiğinde, Bay Dorcak’ı mutfağını ve sahiplendiği evi yeniden değerlendirmeye sevk etti.
“Kendimi klostrofobik ve küçük hissettim ve ‘Bir dakika, aslında bir şefin hayal dünyasında yaşıyorum’ gibiydim” dedi. “Elimizde çok şey var.”
Cascadian mutfağı olarak adlandırdığı mutfağı, kavunlu aguachile ile haşlanmış Pasifik istiridyesi veya kremalı kremalı shiso pudingindeki incir gibi hassas, küçük yemeklerde yerel ve bölgesel malzemeleri vurgular.
Bayan Cook, Bay Dorcak’ın geçen sonbaharda MÄS’in yanında açtığı 20 kişilik restoran Nama’ya ilgili becerileri ve tutkuyu getiriyor. Yakın zamanda yapılan bir yemekte, greyfurt suyuna amberjack dilimleri geldi, üzerine kurutulmuş çiçekler ve marmelat çiftliklerinden gelen bitkilerle aşılanmış yağ eklendi. Çiftliğin sahibi Bayan Jacques, hafta sonları Nama’daki masalara hizmet vermektedir.
Cook, “Birileri az önce yedikleri havucun harika olduğunu düşünürse, onlara ‘Onu yetiştiren kişiyle konuşun’ diyebilirim” dedi.
Bay Dorcak’a göre, bu şeflerin ve diğerlerinin Rogue Valley’e getirdiği yeni canlılık çağı, Charlene ve Vernon Rollins tarafından atılan bir temele dayanıyor. Çift, 1989’da Ashland’ın hemen dışındaki Talent’te New Sammy’s Cowboy Bistro’yu açtı. Almeda yangını tarafından yok edildi.
Bayan Rollins, Sammy’s’de (oğlunun adını almıştır) şefti ve Bay Rollins, onun ev sahibi ve şarap garsonuydu; Restoranın ürünlerinin çoğu, Rollins ailesinin de yaşadığı bir buçuk dönümlük arazideki bahçelerden geliyordu.
Dorcak, “Buraya gelen gezginleri bu kültürden ne bekleyecekleri konusunda eğitmeyi Charlene ve Vernon’a borçluyuz” dedi. Sammy’nin etrafında büyüyen bambu, Nama’da asılı sanat eserlerinde görünür.
Sammys’in kömürleşmiş kalıntıları, 74 yaşındaki Bayan Rollins Temmuz 2021’de mülkü gezdirdiğinde henüz temizlenmemişti. Yangından sonraki ayları Sammy’nin yemeklerini – yakılan tariflerin kağıt kopyaları – onları unutmadan çılgınca pişirerek geçirdiğini anlattı.
Yangından kurtulan bir incir ağacının yanında durarak, “Çok farklı dondurmalar yaptım,” dedi.
O yaz Bayan Rollins, eski restoran alanının çok yukarısında inşa edilmiş mütevazı, yanmaz bir eve taşındı. Geçen ay bahçelerinde dolaşırken domates, kavun ve tromboncino kabaklarına hayranlıkla bakmak için durdu. Yeni mutfağında arkadaşları için yemek yapmayı dört gözle bekliyordu ama Sammy mutfağını yeniden şekillendirmeyecek. Emlak satılıktır.
Mart ayında 77 yaşında hayatını kaybeden Rollins, yeni evinin yanına gömüldü. Bayan Rollins, mezarının ortasına bir incir ağacı dikti, “çünkü incir ağaçları asla ölmez” dedi.
Bayan Cook, “Ashland’ı daha duymadan önce tarif ediyordum,” dedi.
Hayali, 21.000 nüfuslu bu şehirde “birçok yönden mükemmel” dediği 20 kişilik bir restoran olan Nama’da şef olduktan sonra Haziran ayında gerçek olmuş gibi görünüyordu.
Ancak, “dışarıda turuncu olduğu bir gün vardı ve küllerin düştüğünü görebiliyordunuz” diye hatırlıyor.
“Kıyamet gibiydi” dedi.
Bu bölünmüş ekran – bir yanda cennet, diğer yanda felaket – gıda topluluğunu bir geçiş ve yenilik dönemine iten Rogue Valley’deki rahatsız edici gerilimi gösteriyor.
Bölgeyi Batı’nın daha ünlü mutfak destinasyonlarına rahat bir alternatif haline getirme vizyonu, dinamik restoran ve şarap sahnelerinin ortaya çıkması ve turizmin geri dönüşü sayesinde gerçekleşmenin eşiğinde.
Ancak iklim değişikliği, bu vizyon için en büyük tehdit haline geldi – Oregon Orman Bakanlığı’na göre, iki yıl önce Almeda Yangını vadiyi süpürüp 3.000’den fazla işyerini ve evi yok ettiğinde trajik bir şekilde inkar edilemez hale geldi. 8.500 kadar sakin evsiz kaldı.
Ashland, birçok şarap imalathanesine, çiftliğe ve meyve bahçesine ev sahipliği yapan Rogue Valley’in kültürel başkentidir. Yangının bölgeyi tehdit etmediği yıllarda bile, diğer yangınlardan rüzgarla taşınan ve dağlar ve daha yüksek sıcaklıklar tarafından vadide atmosferin yükseklerinde hapsolan duman sürekli bir sorundur.
Yeni gerçek, çok da uzun olmayan bir zaman önce vadinin dumansız bir cennet olduğu zamanı hatırlayan yerel halk için şaşırtıcı.
Ashland yerlisi ve yangın kurbanlarını beslemeye yardımcı olmak için kurduğu bir hayır kurumu olan Rogue Food Unites’ın yöneticisi Amber Ferguson, “Yangın sezonunun bizi etkilemesini durdurmasını bekleyemeyiz,” dedi.
Temmuz 2021’de, dumanın öğleden sonra alacakaranlık çökmüş gibi göründüğü bir günde, Mix Bakeshop’un önünde oturuyordu. Geçen ay, yangınların ikinci yıldönümünde, Bayan Ferguson’un belirttiği gibi, koşullar yeniden bulanıklaştı: “Hala iki yıl önce olanlardan kurtuluyoruz.”
Almeda yangını, Bayan Ferguson’un evinden üç blok ötede Ashland’da çıktı, ancak en çok hasarı komşu şehirler olan Talent ve Phoenix’te verdi.
Rogue Food’un orijinal misyonu, barınaklarda yaşayan sakinlere yiyecek sağlamak için, çoğu pandemi nedeniyle kapatılmış olan yerel şefler ve restoranlarla çalışmak için hükümetin kurtarma fonlarını kullanmaktı.
Ashland’a taşınmadan önce Portland’daki Beast ve Toro Bravo restoranlarının müdürü olan Bayan Ferguson, “Para bulma, restoranlar için ödeme yapma, çiftliklerden satın alma, insanları besleme gibi güzel bir rüya gibi bir araya geldi” dedi. 2016’da. “Bu bir dayanıklılık programı ve bir beslenme programı bir arada.”
Bayan Ferguson, Oregon’un güneyindeki beş ilçede mevcut ve gelecekteki yangın kurbanlarını beslemek için yapılan sözleşmelerle kalıcı bir varlık haline geldiğini söyledi.
Yangınlar, Ashland’dan daha az varlıklı ve daha çeşitli olan Talent ve Phoenix’teki düşük gelirli sakinlere orantısız zarar vererek yerel sosyal ve ekonomik adaletsizlikleri ortaya çıkardı. Yerel Latin ve Yerli topluluklar için bir savunuculuk grubu olan Coalición Fortaleza, yangında yıkılan evlere uygun fiyatlı alternatifler geliştirmek için çalışıyor. Yerel halk, mobil ev değiştirme maliyetlerinin çoğu çiftlik ve otelcilik çalışanının imkanlarından çok daha fazla olduğunu söylüyor.
Rogue Food gibi Fortaleza da yangınlardan sonra yaratıldı. Onlar, hayır işinin neyi başarması gerektiğine dair görüşleri genişletirken, misafirperverlik ve çiftlik işçileri arasında dayanışma oluşturmaya yardımcı olan bir dizi hayır kurumu arasında yer alıyorlar.
Fortaleza’nın organizatörü 26 yaşındaki Celinés Garcia, Meksika’dan meyve bahçelerinde çalışmak için gelen bir anne tarafından Talent’te bir karavanda büyütüldü. Babası yangında evini kaybetti.
Sahte yiyecekler, dedi, “her zaman oradaymış gibi görünüyor, insanlara yiyecek ve yemek veriyor. Ve onlara hâlâ ihtiyacımız var.”
Oregon İnsani Hizmetler Departmanına göre Ashland bölgesindeki 50’den fazla aile barınaklarda, ancak yardım çalışanları, bu sayının, özellikle yangınların şiddetlendirdiği uygun fiyatlı konut krizinden etkilenen bir işçi sınıfı için, yaygın ekonomik acıyı maskelediğini söylüyor. lanetli. Rogue Food, bu müşterilerle bulundukları yerde buluşmak için yeni bir mobil çiftçi pazarı oluşturdu.
Medford’daki bir ticaret fuarındaki lansman sırasında Rogue Food çalışanı Lucas Wedeman, müşterilerin çantalarını yerel olarak yetiştirilen kabak, domates ve daha fazlasıyla doldurmaya yardımcı oldu. Birçoğu Fry Family Farm tarafından sağlanan ürünler, restoran kalitesinde ve ücretsizdi.
27 yaşındaki Bay Wedeman, Talent’teki evinin etrafındaki hemen hemen her binada çıkan yangınları gördükten sonra yardım çalışmalarına başladı.
Evlerimizi kaybetmediğimiz için çok şanslıydık” dedi. “Bu, gönüllü olma isteğimi güçlendirdi.”
42 yaşındaki Flavio Martinez, Phoenix restoranı El Comal Taqueria’nın yangından kurtulmasına benzer şekilde minnettardı. Yangından kısa bir süre sonra Rogue Food’a dahil olan yerel şefler ve restoran işletmecileri arasındaydı. O zamandan beri üçüncü bir El Comal lokasyonu açtı.
Bay Martinez, “Ben burada büyüdüm,” dedi. “Bu kadar acil ihtiyaç varken yardım etmemem adil olmaz.”
Rogue Food, vadiyi saran topluluk ruhu ve yaratıcı düşüncenin yalnızca bir örneğidir.
Özellikle Applegate Vadisi’ndeki öncü şarap üreticileri, tarihsel olarak kuzeyde Willamette Vadisi’nin gölgesinde kalan güney Oregon şaraplarını yükseltti. Kurak iklimde üzüm yetiştirmek için teknikler geliştiren çalışmaları, yakınlardaki küçük ve orta ölçekli çiftliklere yansıyor.
Kelsey Jacques, Orange Marmalade Farms’ı kurmak için geçen yıl memleketi Michigan’dan taşındı. Özellikle hızla büyüyen yerel kenevir endüstrisinden kaynaklanan toprak ve su için zorlu rekabete ve birçok yerel yetiştirici gibi kendisinin de sigara içmenin geleceğinden şüphelendiği bir açılış sezonuna rağmen, Ashland’de yetiştirdiği çeyrek dönümün ötesine genişleme konusunda iyimser. ekinlerin çiçeklenmesini engeller.
“Burada öğrenebileceğim çok şey var” dedi. “Bu sadece bir bilgi boşluğu.”
Bayan Jacques’in potansiyel müşteri tabanı, Siskiyou Orange domatesleri ve Walla Walla tatlı soğan sıralarından pek de uzak olmayan Ashland’da büyüyor. Osteria La Briccola, Kore esintili Miss Yoon ve doğal şarap odaklı Bar Julliet, yerel turizmin önemli bir itici gücü olan Oregon Shakespeare Festivali’nin pandemi nedeniyle hâlâ engellendiği geçen yazdan bu yana Ashland’da açıldı.
Carla Guimaraes, 2020’de Covid kilitlenmelerinin ortasında ve yangınlardan hemen önce California, Santa Barbara’dan Ashland’a taşındı. Ertesi yıl, memleketi Brezilya’dan popüler peynirli ekmek olan glütensiz pão de queijo’da uzmanlaşmış Vida Baking Company’yi açtı.
Bu yıl Shakespeare Festivali’nin dolu programına geri dönmesini dört gözle bekliyordu – ancak dış mekan performansları ısı ve duman nedeniyle iptal edilince hayal kırıklığına uğradı.
Bayan Guimaraes, “İnsanlar sokaklardan kayboluyordu” dedi. Ağustos ve Eylül aylarında Vida’nın işinin bir önceki yıla göre yüzde 25 düştüğünü tahmin ediyor.
Josh Dorcak, on yıldan fazla bir süredir başkalarına ait Ashland restoranlarında yemek pişirdikten sonra 2018’de 16 kişilik tadım menüsü restoranı MÄS’yi açtı. Kaliforniya yerlisi, kısmen ekonomik kargaşadan korumak için ilk işinin küçük olmasını istedi.
“Bugün mavi gökyüzü, yarın çok farklı bir hikaye olabilir” dedi. “Kapanmam gerekirse, kendime ve birkaç kişiye daha bakmam gerekiyor.”
Zorunlu disiplin, Tokyo’nun izakayaları ve suşi barlarına yapılan kapsamlı bir turdan aldığı ilhamla birleştiğinde, Bay Dorcak’ı mutfağını ve sahiplendiği evi yeniden değerlendirmeye sevk etti.
“Kendimi klostrofobik ve küçük hissettim ve ‘Bir dakika, aslında bir şefin hayal dünyasında yaşıyorum’ gibiydim” dedi. “Elimizde çok şey var.”
Cascadian mutfağı olarak adlandırdığı mutfağı, kavunlu aguachile ile haşlanmış Pasifik istiridyesi veya kremalı kremalı shiso pudingindeki incir gibi hassas, küçük yemeklerde yerel ve bölgesel malzemeleri vurgular.
Bayan Cook, Bay Dorcak’ın geçen sonbaharda MÄS’in yanında açtığı 20 kişilik restoran Nama’ya ilgili becerileri ve tutkuyu getiriyor. Yakın zamanda yapılan bir yemekte, greyfurt suyuna amberjack dilimleri geldi, üzerine kurutulmuş çiçekler ve marmelat çiftliklerinden gelen bitkilerle aşılanmış yağ eklendi. Çiftliğin sahibi Bayan Jacques, hafta sonları Nama’daki masalara hizmet vermektedir.
Cook, “Birileri az önce yedikleri havucun harika olduğunu düşünürse, onlara ‘Onu yetiştiren kişiyle konuşun’ diyebilirim” dedi.
Bay Dorcak’a göre, bu şeflerin ve diğerlerinin Rogue Valley’e getirdiği yeni canlılık çağı, Charlene ve Vernon Rollins tarafından atılan bir temele dayanıyor. Çift, 1989’da Ashland’ın hemen dışındaki Talent’te New Sammy’s Cowboy Bistro’yu açtı. Almeda yangını tarafından yok edildi.
Bayan Rollins, Sammy’s’de (oğlunun adını almıştır) şefti ve Bay Rollins, onun ev sahibi ve şarap garsonuydu; Restoranın ürünlerinin çoğu, Rollins ailesinin de yaşadığı bir buçuk dönümlük arazideki bahçelerden geliyordu.
Dorcak, “Buraya gelen gezginleri bu kültürden ne bekleyecekleri konusunda eğitmeyi Charlene ve Vernon’a borçluyuz” dedi. Sammy’nin etrafında büyüyen bambu, Nama’da asılı sanat eserlerinde görünür.
Sammys’in kömürleşmiş kalıntıları, 74 yaşındaki Bayan Rollins Temmuz 2021’de mülkü gezdirdiğinde henüz temizlenmemişti. Yangından sonraki ayları Sammy’nin yemeklerini – yakılan tariflerin kağıt kopyaları – onları unutmadan çılgınca pişirerek geçirdiğini anlattı.
Yangından kurtulan bir incir ağacının yanında durarak, “Çok farklı dondurmalar yaptım,” dedi.
O yaz Bayan Rollins, eski restoran alanının çok yukarısında inşa edilmiş mütevazı, yanmaz bir eve taşındı. Geçen ay bahçelerinde dolaşırken domates, kavun ve tromboncino kabaklarına hayranlıkla bakmak için durdu. Yeni mutfağında arkadaşları için yemek yapmayı dört gözle bekliyordu ama Sammy mutfağını yeniden şekillendirmeyecek. Emlak satılıktır.
Mart ayında 77 yaşında hayatını kaybeden Rollins, yeni evinin yanına gömüldü. Bayan Rollins, mezarının ortasına bir incir ağacı dikti, “çünkü incir ağaçları asla ölmez” dedi.