Çalışma müfettişleri Salı günü, federal yasa uyarınca işçilerin müteahhitler yerine çalışan olarak kabul edilmesini daha olası kılan bir karar yayınladı.
Kurul hala Cumhuriyet kontrolü altındayken yürürlüğe giren bir kararı bozarak, karar, bir sendikada veya başka bir kolektifte devlet tarafından korunan örgütlenme hakkına sahip olan şoförler, inşaat işçileri veya kapıcılar gibi işçilerin sayısını etkili bir şekilde artırıyor. örneğin güvenli olmayan çalışma koşullarına karşı.
Demokratik Çalışma Komitesi başkanı Lauren McFerran’ın yaptığı açıklamaya göre karar, “Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası kapsamında örgütlenmeye veya haklarını kullanmaya çalışan işçilerin haksız yere yasanın korumalarından mahrum bırakılmayacağını” garanti ediyor. 1 standardını genişletmek için.
Bir işçinin çalışan mı yoksa yüklenici mi olduğunun belirlenmesi, uzun süredir müstakbel işverenin iş üzerindeki kontrolü ve araç ve gereç temini dahil olmak üzere çeşitli değişkenlere bağlıydı.
2019’da, yönetim kurulu Başkan Donald J. Trump’ın adayları tarafından kontrol edildiğinde, herkesin üzerinde bir düşünceyi ön plana çıkardı: işçilerin girişimci zekaları nedeniyle daha fazla para kazanma fırsatları, genellikle “girişim fırsatı” olarak anılır. başka. Bazı faktörlerin yüklenici statüsünü, diğerlerinin ise istihdamı gösterdiği durumlarda, bu tür fırsatların belirleyici bir faktör olması gerektiği sonucuna varmıştır.
Kurul, 2019 tarihli kararında, Obama yönetimi döneminde alınan bir kararın para kazanma fırsatları konusunu haksız yere bir kenara bıraktığını belirtti.
Bu 2019 kararı, Uber ve Lyft gibi konser şirketleri için bir zafer gibi göründü ve taraftarları, kısmen potansiyel kar üzerinde sahip oldukları fırsatlar nedeniyle – hangi mahallelerde çalışacaklarını belirlemek gibi – yüklenici olarak düşünülmesi gerektiğini savundu.
Yönetim kurulu, aldığı son kararla, özellikle iş fırsatlarını diğer faktörlerin üzerinde tutmayı reddederek, Obama döneminde belirlenen standartlara geri döndü.
Geri dönüş, Salı günü müteahhitlere büyük ölçüde güvenen şirketlerden eleştiri aldı. Uber ve Lyft gibi şirketleri ve endüstri kuruluşlarını temsil eden Coalition for Workforce Innovation’ın başkanı Evan Armstrong yaptığı açıklamada, kararın “netliği tehlikeye attığını ve işçilere, tüketicilere, girişimcilere vb. fayda sağlayan esnek bağımsız modeli tehlikeye attığını” söyledi. ve daha geniş ekonomi.
Ancak bazı çalışma uzmanları, binicilerin ödediği fiyatları belirleyen Uber ve Lyft gibi konser şirketlerinin, sürücülere eski standart altında bile müteahhit olarak kalifiye olmaya yetecek kadar gerçek girişimcilik fırsatları sunup sunmadığının net olmadığını söylüyor.
Cumhuriyetçi kurulun tek üyesi olan Marvin E. Kaplan muhalefetinde, bu argümanın bir versiyonunu ileri sürdü ve kurul önündeki davadaki işçilerin – Atlanta Operası ile ilişkili peruk, saç ve makyaj stilistlerinin – “neredeyse hiç birlikte çalışmadıkları” sonucuna vardı. bir şansın var”. ekonomik kazanç veya tersine kayıp riskine.”
Sonuç olarak, stilistlerin sendikalaşma hakkına sahip işçiler olarak kabul edilmesi gerektiği konusunda kurulun çoğunluğuyla aynı fikirdeydi.
Ancak Bay Kaplan, girişimcilik fırsatının olmamasının, stilistlerin Trump dönemi standartlarına göre bile çalışan olarak kabul edilmesi gerektiği anlamına geldiğini ve bunu değiştirmek için hiçbir neden olmadığını yazdı.
Kurul hala Cumhuriyet kontrolü altındayken yürürlüğe giren bir kararı bozarak, karar, bir sendikada veya başka bir kolektifte devlet tarafından korunan örgütlenme hakkına sahip olan şoförler, inşaat işçileri veya kapıcılar gibi işçilerin sayısını etkili bir şekilde artırıyor. örneğin güvenli olmayan çalışma koşullarına karşı.
Demokratik Çalışma Komitesi başkanı Lauren McFerran’ın yaptığı açıklamaya göre karar, “Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası kapsamında örgütlenmeye veya haklarını kullanmaya çalışan işçilerin haksız yere yasanın korumalarından mahrum bırakılmayacağını” garanti ediyor. 1 standardını genişletmek için.
Bir işçinin çalışan mı yoksa yüklenici mi olduğunun belirlenmesi, uzun süredir müstakbel işverenin iş üzerindeki kontrolü ve araç ve gereç temini dahil olmak üzere çeşitli değişkenlere bağlıydı.
2019’da, yönetim kurulu Başkan Donald J. Trump’ın adayları tarafından kontrol edildiğinde, herkesin üzerinde bir düşünceyi ön plana çıkardı: işçilerin girişimci zekaları nedeniyle daha fazla para kazanma fırsatları, genellikle “girişim fırsatı” olarak anılır. başka. Bazı faktörlerin yüklenici statüsünü, diğerlerinin ise istihdamı gösterdiği durumlarda, bu tür fırsatların belirleyici bir faktör olması gerektiği sonucuna varmıştır.
Kurul, 2019 tarihli kararında, Obama yönetimi döneminde alınan bir kararın para kazanma fırsatları konusunu haksız yere bir kenara bıraktığını belirtti.
Bu 2019 kararı, Uber ve Lyft gibi konser şirketleri için bir zafer gibi göründü ve taraftarları, kısmen potansiyel kar üzerinde sahip oldukları fırsatlar nedeniyle – hangi mahallelerde çalışacaklarını belirlemek gibi – yüklenici olarak düşünülmesi gerektiğini savundu.
Yönetim kurulu, aldığı son kararla, özellikle iş fırsatlarını diğer faktörlerin üzerinde tutmayı reddederek, Obama döneminde belirlenen standartlara geri döndü.
Geri dönüş, Salı günü müteahhitlere büyük ölçüde güvenen şirketlerden eleştiri aldı. Uber ve Lyft gibi şirketleri ve endüstri kuruluşlarını temsil eden Coalition for Workforce Innovation’ın başkanı Evan Armstrong yaptığı açıklamada, kararın “netliği tehlikeye attığını ve işçilere, tüketicilere, girişimcilere vb. fayda sağlayan esnek bağımsız modeli tehlikeye attığını” söyledi. ve daha geniş ekonomi.
Ancak bazı çalışma uzmanları, binicilerin ödediği fiyatları belirleyen Uber ve Lyft gibi konser şirketlerinin, sürücülere eski standart altında bile müteahhit olarak kalifiye olmaya yetecek kadar gerçek girişimcilik fırsatları sunup sunmadığının net olmadığını söylüyor.
Cumhuriyetçi kurulun tek üyesi olan Marvin E. Kaplan muhalefetinde, bu argümanın bir versiyonunu ileri sürdü ve kurul önündeki davadaki işçilerin – Atlanta Operası ile ilişkili peruk, saç ve makyaj stilistlerinin – “neredeyse hiç birlikte çalışmadıkları” sonucuna vardı. bir şansın var”. ekonomik kazanç veya tersine kayıp riskine.”
Sonuç olarak, stilistlerin sendikalaşma hakkına sahip işçiler olarak kabul edilmesi gerektiği konusunda kurulun çoğunluğuyla aynı fikirdeydi.
Ancak Bay Kaplan, girişimcilik fırsatının olmamasının, stilistlerin Trump dönemi standartlarına göre bile çalışan olarak kabul edilmesi gerektiği anlamına geldiğini ve bunu değiştirmek için hiçbir neden olmadığını yazdı.