Avustralya'nın altı kez Dünya Kupası kazanan eski kadın kriket takımı kaptanı Meg Lanning, çarpıcı bir açıklamada, 31 yaşında erken emekli olmasının, “aşırı egzersiz ve yetersiz yakıt tüketimi” nedeniyle depresyon ve kilo kaybı nedeniyle zorlandığını söyledi. Lanning, Birmingham'daki 2022 İngiliz Milletler Topluluğu Oyunları'nda altın madalyayı kazandıktan sonra bir kafede çalışmak için altı aylık akıl sağlığına ara verdi. Sonunda, 2023'te Ashes da dahil olmak üzere üç uluslararası görevi atladıktan sonra emekli oldu, ancak o sırada nedenlerini açıklamadı.
“Herkes bana bir şeylerin pek doğru olmadığını söylese de, durum bir şekilde sarmallaştı ve ben inkar ediyordum. Turneye çıkıp kriket oynayabilecek ve bunun için gereken bağlılık seviyelerini verebilecek bir durumda değildim. Ashes Lanning, 'The Howie Games' podcast'ine, “Bu seri zihinsel ve fiziksel olarak” dedi.
Avustralya kriket tarihinin en başarılı kaptanı olan Lanning'in son büyük başarısı, takımı 2023'te Güney Afrika'da düzenlenen T20 Dünya Kupası'nda zafere taşımaktı.
32 yaşındaki adam, haftada yaklaşık 90 km koştuktan sonra iştahının kaybolduğu ve günde sadece iki öğün yemek yemeye başladığı bir noktaya geldiğini ve bunun da ciddi kilo kaybına yol açtığını söyledi.
“Aşırı egzersiz yapıyordum ve yakıtımı yetersiz tutuyordum. 64 kilodan yaklaşık 57 kiloya düştüm. Konsantre olma yeteneğimi etkilediğini (bunun etkilediğini) fark etmedim. Gerçekten başka insanları görmek istemedim… Çok fazla ilgimi kestim. arkadaşlardan ve aileden.
Lanning içtenlikle, “Her şey kontrolden çıkmıştı ve ben de kaymaya devam ediyordum. Bir noktada durması gerekiyor,” dedi.
Aynı zamanda diğer birçok elit sporcu gibi güvensizliklerle de mücadele etti ve bunların hepsi tek bir soruda özetlendi: “Tüm bunlar bittiğinde ne olacak?” “Geleceğimin nasıl olacağı konusunda kendimi çok kontrolden çıkmış hissettim: 'Kriket değilse, ben oynamıyorsam hayat nasıl görünür?'.” İçine kapanık olduğunu itiraf eden Lanning, geçen yılki T20 Dünya Kupası ile Delhi Capitals'ı finallere taşıdığı Hindistan'daki Kadınlar Premier Ligi'nin ilk yarışı arasında daha da yalnızlaştı.
“Geçen seneki Dünya Kupası, WPL muhtemelen yaptığım işin takıntılı tarafı açısından biraz kontrolden çıktığım bir dönemdi. Normalde hareketsiz oturmuyorum ama sanki hiç izin günüm yokmuş gibi, yapamam. Büyük bir koşuya çıkana kadar yemeğini ye. İşte o zaman biraz zaman aldı.” Daha sonra diğer takım arkadaşlarından ve arkadaşlarından nasıl tamamen koptuğunu açıkladı.
“Bu benim baş etme mekanizmamın bir parçasıydı, kulaklıkları takıp koşuya çıkmayı çok isterdim. Zihinsel olarak kaçabilirdim. Kulaklıkları fırlatırdım ve telefonumu yanıma almazdım. Sağ elini kullanan şık vurucu, “Biraz müzik dinlemek için Apple watch'umu aç, böylece kimse benimle iletişime geçemez” dedi.
Lanning, yalnızlığın kendisi için ne zaman “yeni bir normal” haline geldiğinin farkında değildi.
“Bu bir takıntı haline geldi. Zihinsel olarak kaçabiliyordum, kimse benimle iletişime geçemiyordu ve kontrolün bende olduğunu hissettim. Başlangıçta kasıtlı bir şey olarak başlamadı, sadece yeni bir normal haline geldi.” “Fakat bu yavaş yavaş bilinçli kararlara dönüştü çünkü aslında kendimi iyi hissediyordum, hafiftim, yığınla koşabiliyordum ve herkesin bana söylediği gibi sakatlanmıyordum.” Lanning, bir aşamada o kadar depresyona girdiğini ve iki saatlik derin uykunun bile geçmişte kaldığını söyledi.
“Gece vaktinden korkuyordum çünkü yatağa gideceğimi ve uyuyamayacağımı biliyordum. Bu beni çok kızdırırdı. Kendime daha çok kızardım. Uyuyamazsan hiçbir şey yapamazsın. ''Bu zorlu yolculuğun en muhteşem yanı sahadaki formunun hiç düşmemesiydi.
“Ne olursa olsun, her zaman performans gösterebildim. (Fakat) bu bir nevi otomatik pilot haline gelmişti.” Lanning, 2010 yılında T20I ile ilk kez sahneye çıktıktan sonra, üç formatta 241 uluslararası maçta 8352 koşu elde etti.
Uluslararası kriketin zorluklarından vazgeçtiğinden beri daha iyi olduğunu söyledi.
Lanning, “Şu anda iyi bir noktada olduğumu hissediyorum. Kriket hala yaptığım işin bir parçası. Ancak uluslararası turne programı ve tüm bunlarla birlikte gelenler için uygun değildim” dedi.
(Bu hikaye Haberler personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak yayından otomatik olarak oluşturulmuştur.)
Bu makalede bahsedilen konular
“Herkes bana bir şeylerin pek doğru olmadığını söylese de, durum bir şekilde sarmallaştı ve ben inkar ediyordum. Turneye çıkıp kriket oynayabilecek ve bunun için gereken bağlılık seviyelerini verebilecek bir durumda değildim. Ashes Lanning, 'The Howie Games' podcast'ine, “Bu seri zihinsel ve fiziksel olarak” dedi.
Avustralya kriket tarihinin en başarılı kaptanı olan Lanning'in son büyük başarısı, takımı 2023'te Güney Afrika'da düzenlenen T20 Dünya Kupası'nda zafere taşımaktı.
32 yaşındaki adam, haftada yaklaşık 90 km koştuktan sonra iştahının kaybolduğu ve günde sadece iki öğün yemek yemeye başladığı bir noktaya geldiğini ve bunun da ciddi kilo kaybına yol açtığını söyledi.
“Aşırı egzersiz yapıyordum ve yakıtımı yetersiz tutuyordum. 64 kilodan yaklaşık 57 kiloya düştüm. Konsantre olma yeteneğimi etkilediğini (bunun etkilediğini) fark etmedim. Gerçekten başka insanları görmek istemedim… Çok fazla ilgimi kestim. arkadaşlardan ve aileden.
Lanning içtenlikle, “Her şey kontrolden çıkmıştı ve ben de kaymaya devam ediyordum. Bir noktada durması gerekiyor,” dedi.
Aynı zamanda diğer birçok elit sporcu gibi güvensizliklerle de mücadele etti ve bunların hepsi tek bir soruda özetlendi: “Tüm bunlar bittiğinde ne olacak?” “Geleceğimin nasıl olacağı konusunda kendimi çok kontrolden çıkmış hissettim: 'Kriket değilse, ben oynamıyorsam hayat nasıl görünür?'.” İçine kapanık olduğunu itiraf eden Lanning, geçen yılki T20 Dünya Kupası ile Delhi Capitals'ı finallere taşıdığı Hindistan'daki Kadınlar Premier Ligi'nin ilk yarışı arasında daha da yalnızlaştı.
“Geçen seneki Dünya Kupası, WPL muhtemelen yaptığım işin takıntılı tarafı açısından biraz kontrolden çıktığım bir dönemdi. Normalde hareketsiz oturmuyorum ama sanki hiç izin günüm yokmuş gibi, yapamam. Büyük bir koşuya çıkana kadar yemeğini ye. İşte o zaman biraz zaman aldı.” Daha sonra diğer takım arkadaşlarından ve arkadaşlarından nasıl tamamen koptuğunu açıkladı.
“Bu benim baş etme mekanizmamın bir parçasıydı, kulaklıkları takıp koşuya çıkmayı çok isterdim. Zihinsel olarak kaçabilirdim. Kulaklıkları fırlatırdım ve telefonumu yanıma almazdım. Sağ elini kullanan şık vurucu, “Biraz müzik dinlemek için Apple watch'umu aç, böylece kimse benimle iletişime geçemez” dedi.
Lanning, yalnızlığın kendisi için ne zaman “yeni bir normal” haline geldiğinin farkında değildi.
“Bu bir takıntı haline geldi. Zihinsel olarak kaçabiliyordum, kimse benimle iletişime geçemiyordu ve kontrolün bende olduğunu hissettim. Başlangıçta kasıtlı bir şey olarak başlamadı, sadece yeni bir normal haline geldi.” “Fakat bu yavaş yavaş bilinçli kararlara dönüştü çünkü aslında kendimi iyi hissediyordum, hafiftim, yığınla koşabiliyordum ve herkesin bana söylediği gibi sakatlanmıyordum.” Lanning, bir aşamada o kadar depresyona girdiğini ve iki saatlik derin uykunun bile geçmişte kaldığını söyledi.
“Gece vaktinden korkuyordum çünkü yatağa gideceğimi ve uyuyamayacağımı biliyordum. Bu beni çok kızdırırdı. Kendime daha çok kızardım. Uyuyamazsan hiçbir şey yapamazsın. ''Bu zorlu yolculuğun en muhteşem yanı sahadaki formunun hiç düşmemesiydi.
“Ne olursa olsun, her zaman performans gösterebildim. (Fakat) bu bir nevi otomatik pilot haline gelmişti.” Lanning, 2010 yılında T20I ile ilk kez sahneye çıktıktan sonra, üç formatta 241 uluslararası maçta 8352 koşu elde etti.
Uluslararası kriketin zorluklarından vazgeçtiğinden beri daha iyi olduğunu söyledi.
Lanning, “Şu anda iyi bir noktada olduğumu hissediyorum. Kriket hala yaptığım işin bir parçası. Ancak uluslararası turne programı ve tüm bunlarla birlikte gelenler için uygun değildim” dedi.
(Bu hikaye Haberler personeli tarafından düzenlenmemiştir ve ortak yayından otomatik olarak oluşturulmuştur.)
Bu makalede bahsedilen konular