Teknoloji dünyasının itirafçısı olarak ortaya çıkan Podcaster ve MIT bilim insanı Lex Fridman, sürekli karşılaştığım duyguların hızla çeşitlendiğini ifade etti: “Arkanıza yaslanıyorsunuz, bir ebeveyn gibi gururlusunuz ama neredeyse bir o kadar da gururlusunuz.” ve bu şeyin olmasından korkuyordunuz. benden çok daha akıllı olacak. Gurur ve üzüntü gibi, neredeyse melankolik bir duygu ama sonuçta neşe.”
Mayıs ayında OpenAI genel merkezini ziyaret ettiğimde kültürü oldukça etkileyici buldum. Röportaj yaptığım kişilerin çoğu, OpenAI’nin kar amacı gütmeyen bir araştırma laboratuvarı olduğu dönemde, ChatGPT kargaşasından önce, çoğumuzun şirketin adını hiç duymadığı zamanlarda geldi. Ürün müdürü Joanne Jang bana şunları söyledi: “Annem ve babam OpenAI’nin ne yaptığını gerçekten bilmiyordu ve ‘Google’dan mı ayrılıyorsunuz?’ dediler.” DALL görüntüleme aracının yaratılmasına yardımcı olan araştırmacı Mark Chen. -E 2 de benzer bir deneyim yaşadı. “ChatGPT’den önce annem beni her hafta arar ve ‘Hey, biliyorsun, ortalığı karıştırmayı bırakıp Google’da falan çalışabilirsin’ derdi.” Bu insanların tek derdi para değil.
GPT manşetlere çıktıktan sonra bile OpenAI’ye katılmak bir kasırganın ortasında olmak gibiydi. Jang bana “Dünyanın geri kalanından çok daha sessiz hissettiriyor” dedi. İşe alım sorumlusu Elena Chatziathanasiadou bana, “Başından beri burası daha çok bir araştırma laboratuvarı gibi geldi çünkü çoğunlukla araştırmacıları işe aldık” dedi. “Ve biz büyüdükçe herkes ilerlemenin hem teknolojiden hem de araştırmadan geleceğini fark etti.”
Orada hiçbir teknoloji kardeşimle tanışmadım, hatta bu teknolojinin öncüsü olsaydım muhtemelen sahip olacağım “dünyayı değiştiriyoruz” tavrına sahip insanlarla bile tanışmadım. Görev unvanı insan kaynaklarından sorumlu başkan yardımcısı olan Diane Yoon bana şöyle dedi: “Bu iş gücü için kullanacağım kelime ciddiyet…ciddilik.”
Gazeteci olarak bir teknoloji şirketini ziyaret ettiğimde genellikle çok az sayıda yöneticiyle tanışıyorum ve röportaj yaptığım kişiler de acımasızca bilgi sahibi oluyor. OpenAI az önce bir kayıt formu yayınladı ve insanlar benimle konuşmaya geldi.
Mayıs ayında OpenAI genel merkezini ziyaret ettiğimde kültürü oldukça etkileyici buldum. Röportaj yaptığım kişilerin çoğu, OpenAI’nin kar amacı gütmeyen bir araştırma laboratuvarı olduğu dönemde, ChatGPT kargaşasından önce, çoğumuzun şirketin adını hiç duymadığı zamanlarda geldi. Ürün müdürü Joanne Jang bana şunları söyledi: “Annem ve babam OpenAI’nin ne yaptığını gerçekten bilmiyordu ve ‘Google’dan mı ayrılıyorsunuz?’ dediler.” DALL görüntüleme aracının yaratılmasına yardımcı olan araştırmacı Mark Chen. -E 2 de benzer bir deneyim yaşadı. “ChatGPT’den önce annem beni her hafta arar ve ‘Hey, biliyorsun, ortalığı karıştırmayı bırakıp Google’da falan çalışabilirsin’ derdi.” Bu insanların tek derdi para değil.
GPT manşetlere çıktıktan sonra bile OpenAI’ye katılmak bir kasırganın ortasında olmak gibiydi. Jang bana “Dünyanın geri kalanından çok daha sessiz hissettiriyor” dedi. İşe alım sorumlusu Elena Chatziathanasiadou bana, “Başından beri burası daha çok bir araştırma laboratuvarı gibi geldi çünkü çoğunlukla araştırmacıları işe aldık” dedi. “Ve biz büyüdükçe herkes ilerlemenin hem teknolojiden hem de araştırmadan geleceğini fark etti.”
Orada hiçbir teknoloji kardeşimle tanışmadım, hatta bu teknolojinin öncüsü olsaydım muhtemelen sahip olacağım “dünyayı değiştiriyoruz” tavrına sahip insanlarla bile tanışmadım. Görev unvanı insan kaynaklarından sorumlu başkan yardımcısı olan Diane Yoon bana şöyle dedi: “Bu iş gücü için kullanacağım kelime ciddiyet…ciddilik.”
Gazeteci olarak bir teknoloji şirketini ziyaret ettiğimde genellikle çok az sayıda yöneticiyle tanışıyorum ve röportaj yaptığım kişiler de acımasızca bilgi sahibi oluyor. OpenAI az önce bir kayıt formu yayınladı ve insanlar benimle konuşmaya geldi.