BollukEzra Klein ve Derek Thompson tarafından
1833'te Pittsburgh'a göç eden bir Alman mühendis olan John Adolphus Etzler, dünyevi cennetin aniden ulaşılabileceğini açıkladı. Ekonomik büyüme ve modern teknoloji her şeyi değiştirdi. Kömür dışarı çıkabilir, ancak insanlık rüzgar, gelgit ve güneş enerjisi kullanırdı. Bir trilyon veya daha fazla insan bu gezegen evini arayabilir ve yer açmak için okyanusların üzerine adalar inşa edebilir. Ve toprak inşa ettiklerinde, doğrudan denizden içebiliyorlardı: Etzler, Nature'ın bilimsel yeniden icatının tuzlu suyu limonata haline getireceğine söz veren Wonkian Fransız ütopik Charles Fourier'in destekçisiydi. Yüzyıldan fazla kemer sıkma önlemleri ve yoksulluktan sonra, sınırsız “süper karma” yaşı hazırdı.
İki yüzyıl sonra çok yakın kalıyoruz. Ezra Klein ve Derek Thompson, parlamento grup polarizasyonu çağında sarsılan liberaller için bir rehber olan “Dolgu” da yazdıklarında, ABD hala ilerlemenin yolunu çekebilir, ancak Progressive sadece engelleri kendi yollarına koyma alışkanlığından çıkarsa. “Liberaller Amerikalıların güçlü erkeklere dönmesini istemiyorlarsa,” diye yazıyorlar, “Etkili bir hükümetin meyvelerini sunmak zorundalar.” Ama nasıl?
Haberler için köşe yazarı ve podcaster ve Atlantik'in gazetecisi Thompson, sindirimin en iyisidir ve çeşitli alanlardan uzmanlık synthes. “Dolgu” daha önce yayınlanan çalışmalarını son on yılda genişletti ve küçük ve küçük ve Thompson'ın uygun fiyatlı yaşam alanı (daha fazla!), Yenilenebilir enerjiler (nükleer!) Ve sürdürülebilir tarım (dikey tarım?) İçin siyasi teklifler yok.
Bununla birlikte, kitabınız Amerika'daki belirli sosyo -ekonomik sorunları çözmek için bir dizi somut adımdan daha fazlasını içeriyor. Yeni fikirleri ve kontrol listeleriyle yöneten miyop Demokratlara karşı keskin bir ağlamadır, bu da yazarların “sonsuz bir kural ve kısıtlama kataloğunu” tanımladığı anlamına gelir.
Klein ve Thompson haklı olarak muhafazakar politikacıların dinamik ve yenilikçi bir toplumda hükümetin ana rolünü oynayanlar olmadığını iddia ediyorlar. Son yıllarda Demokratlar, ülke çapında Nimbyizm, süreç için ilerleme ve düzenleyici hükümetin büyümesine karşı yenilik alışverişinde bulunuyorlar. Bir büyüme karşıtı zihniyet, birçok şehri yetersiz dairelerden yeni gelenler için kapatılan altın kaplama merdivenlere dönüştürdü. Bu arada, riskli bilim küçük kârlar için hibelere dönüştürüldü, çünkü reddedildikten ve araştırmalardan sonra hükümetin desteği, atılımlar yoluyla kağıt şeylerden daha az yol açtı.
Daha da kötüsü, Amerikalılar durma yeteneğinden vazgeçtiler ve zaten icat ettiklerinden en iyi şekilde yararlanabilirlerdi. 1850'de New York'ta asansörün geliştirilmesiyle pratik hale getirilen ucuz, çoklu storey konut binaları, büyük şehirlerde gayrimenkul krizini hafifletmeye yardımcı olabilir. Ancak bugün Klein ve Thompson, Tasli Olmayan Düzenlemeler ve Barok Üretim Yöntemleri, Amerika'da kurulan bir asansörün İsviçre muadilinden dört kat daha pahalıya mal olduğunu yazıyor.
Bu hikaye, Amerikan özgünlüğü yolunu kaybettikçe tutuklandı ve iyi anlatıldı. Amerikan bilimsel kuruluşunun ve Elon Musk dizinin Amerikan Devleti dizinin Donald Trump'sız alternatif bir zaman çizelgesinde, yeni bir politikanın manifestosu olabilirdi. Bununla birlikte, Trump için bir hayat olabilir ve eğer öyleyse, “dolgunluk” demoralize bir Demokrat partiye tekrar düşünmesi için ilham verebilir.
Yazarlar, 1954'ten itibaren tarihçi David M. Potter tarafından bir kitaptan ödünç aldılar ve Amerikan yaşamının “özgür insanlar” olduğu vaadinin etrafında döndüğü mahkumiyetini canlandırdılar. Son 50 yılda, Amerikalı seçmenler, kemer tutarken ve bütçeler toplarken kameraya giren politikacıları seçen herhangi bir şeye inandılar.
Bu nasıl oldu? Small ve Thompson'da sola konuşulan bir konuşma konusunu bıraktı ve 1980'lerde Ronald Reagan ile uçan ve o zamandan beri her iki tarafın başkanları tarafından devralınan sağlam bir hükümete karşı siyasi hareket olan “neoliberalizm” üzerine parmağına işaret ediyor.
Büyük devlet yatırımları yenilikçi ruhun vazgeçilmez bir unsurudur. 1960'larda ve 1970'lerde, ABD Savunma Bakanlığı gibi kurumlar, İnternet gibi dünya çapında fikir ve malların yayılmasına katkıda bulunan dönüştürücü teknolojiler geliştirdi. Ancak bugün yazarlar, modern Demokratların, iklim dostu çimento gibi çevre dostu, büyüyen güçlü çözümlere federal doları dökmek için büyüme dağılımına daha fazla odaklandıklarını açıklıyorlar. Pandemi ve savaşların gösterdiği gibi, Amerikan yaratıcılığının büyük anları hala ortaya çıkıyor, ancak her zaman hükümet önlemleri içeriyorlar. Neden ilerlemeyi teşvik eden ve her zaman birçok hükümet olmasın?
Hükümet düzenlemesinden değil, federal harcamalardan bol miktarda, yeşil bir gelecek olduğunu hayal etmek cazip geliyor, ancak küçük ve Thompson, neoliberal dönemin sadece hükümet ve liberallerin tüm enerjisini daha iyi gıda etiketleri ve Fiscal şeffaflığı gibi düzenleyici zaferlere getirdiği gerçeğiyle ilgili değil. Tasarruf politikası yenilikçileri sıktığında, başkalarını daha da yaraladılar. Yenilikçinin acil konumunun dramatizasyonu, “dolgunluk” Bazen, bazı seçkin finans ve teknoloji Bross'un mektubu gibi, esas olarak tıkanmış transit ve bürokrasi tarafından üzülen iki veya üç kıyı şehrinde okur. (Devlet verimliliği, birisi?)
Neoliberal yönergeler, birkaç yenilikçi ve durgunluk arasında büyük bir boşluğa sahiptir, birçok yatırım bankası ve silikon vadisi türü, Amerikan kitlelerinden giderek daha fazla serbest bırakılmıştır, bu da en iyi seçeneği, kentsel kira için daha iyi teklifler elde etmek, böylece pişirebilen ve hareket edebilen insanların saçlarını ve yiyeceklerini kesebilir.
Burası bitirmek için kötü bir yer. 1950'lerde Amerikan iyimserliğinin zirvesinde bile, tarihçiler ve siyasi karar -Makerler, çok fazla eşitsizlik ve hareketsizliğe sahip insanların deneyi önlemek zorunda olduklarını biliyorlardı. Küçük ve Thompson, “yeniden dağıtım” ı hükümet tarafından işletilen büyüme gündemlerini desteklemeyi umdukları tanıdık bir liberal hedef olarak tanımlamaktadır. Fakat eğer kendinizi yenilik yapma yeteneği, daha geniş yaymayın, o zaman Potter'ın bulduğu gibi, “Birçok insan ya kendilerine olan güvenini kaybeder ya da yanlış bir vaatle hissettiklerini hissettiklerini topluma karşı isyan eder.”
Küçük ve Thompson, kitlelerin mojo'larını nasıl geri alabileceklerine ve “bolluk”, büyük hayal kurmanın Demokratik sevmediği için büyük bir nedenle karşı karşıya gelmez: neoliberal küreselleşme. Amerikalıların çoğu hemşirelik ve hizmet ekonomilerine davet edildiğinde ve ulusal ve kişisel borçlara giden yollarını tükettiğinde, çoğu Amerikalı davet edildi. Hükümetin engelliliğini sadece küçük bir avant için silmek -Garde bu boşluğu birkaç yaratıcı ile birçoğu arasındaki tüketebilir.
Yazarlar sadece sosyal olarak değil, aynı zamanda coğrafi olarak da yoğunlaşıyor ve bir avuç kent merkezinde gözlemlediler, çünkü ülkenin sorunlu yenilikçilerinin çoğu bu şehirlerde çalışıyor ve yaşıyorlar. Ancak, sorun ortak bir ülke ise, Progressive ütopya başlatma fırsatı vermelidir. Örneğin, halka açık bir risk sermayesi şirketi, uzun zaman önce haklara liberallere güvenen yerlere başlangıç kültürünü getirebilir, böylece en yakın şirketin Menlo Park'tan Tulsa'dan yapay zeka için alma şansı vardır. Ayrıca, özellikle başarı milyar dolarlık derecelendirmenin Silikon Vadisi standardından farklı bir şey ifade ediyorsa, daha fazla insanı içeren bir girişimcilik modelini de teşvik edebilir.
“Dolgu”, Etzler'in kendisine layık bir put ile başlar. Yazarlar laboratuvarlarda et üretmek için temiz enerji, daha küçük arazilerde daha fazla yiyecek, daha fazla ücret için daha az çalışma ve boş zamanlarında insanları feribot etmek için sentetik yakıtta çalışan Mach 2 -Jetliner'lar – ne sevmemelisiniz? Küçük ve Thompson, kemer sıkma önlemlerinin tam tersinin kolektif bir yaşam biçimi olarak buluşa sarıldığını gösterir. Bununla birlikte, yaratıcılığın kendisi için mi yoksa yavaş yavaş getirdiği ütopya için mi olduğu konusunda kararsız görünüyorlar. Yenilikçi olmayı bıraktığımızda ne olur çünkü yeterince sahip olduğumuzu hissediyoruz? Eğer bolluk bizi sadece kendi içinde tüketim ile bırakırsa, Amerikan özgünlüğünün toparlanması, limonata denizinde olsa bile boğulmayı tekrar boğardı.
Bolluk | Ezra Klein ve Derek Thompson tarafından | Hevesli Okuyucu Basın | 288 s. | 30 $
1833'te Pittsburgh'a göç eden bir Alman mühendis olan John Adolphus Etzler, dünyevi cennetin aniden ulaşılabileceğini açıkladı. Ekonomik büyüme ve modern teknoloji her şeyi değiştirdi. Kömür dışarı çıkabilir, ancak insanlık rüzgar, gelgit ve güneş enerjisi kullanırdı. Bir trilyon veya daha fazla insan bu gezegen evini arayabilir ve yer açmak için okyanusların üzerine adalar inşa edebilir. Ve toprak inşa ettiklerinde, doğrudan denizden içebiliyorlardı: Etzler, Nature'ın bilimsel yeniden icatının tuzlu suyu limonata haline getireceğine söz veren Wonkian Fransız ütopik Charles Fourier'in destekçisiydi. Yüzyıldan fazla kemer sıkma önlemleri ve yoksulluktan sonra, sınırsız “süper karma” yaşı hazırdı.
İki yüzyıl sonra çok yakın kalıyoruz. Ezra Klein ve Derek Thompson, parlamento grup polarizasyonu çağında sarsılan liberaller için bir rehber olan “Dolgu” da yazdıklarında, ABD hala ilerlemenin yolunu çekebilir, ancak Progressive sadece engelleri kendi yollarına koyma alışkanlığından çıkarsa. “Liberaller Amerikalıların güçlü erkeklere dönmesini istemiyorlarsa,” diye yazıyorlar, “Etkili bir hükümetin meyvelerini sunmak zorundalar.” Ama nasıl?
Haberler için köşe yazarı ve podcaster ve Atlantik'in gazetecisi Thompson, sindirimin en iyisidir ve çeşitli alanlardan uzmanlık synthes. “Dolgu” daha önce yayınlanan çalışmalarını son on yılda genişletti ve küçük ve küçük ve Thompson'ın uygun fiyatlı yaşam alanı (daha fazla!), Yenilenebilir enerjiler (nükleer!) Ve sürdürülebilir tarım (dikey tarım?) İçin siyasi teklifler yok.
Bununla birlikte, kitabınız Amerika'daki belirli sosyo -ekonomik sorunları çözmek için bir dizi somut adımdan daha fazlasını içeriyor. Yeni fikirleri ve kontrol listeleriyle yöneten miyop Demokratlara karşı keskin bir ağlamadır, bu da yazarların “sonsuz bir kural ve kısıtlama kataloğunu” tanımladığı anlamına gelir.
Klein ve Thompson haklı olarak muhafazakar politikacıların dinamik ve yenilikçi bir toplumda hükümetin ana rolünü oynayanlar olmadığını iddia ediyorlar. Son yıllarda Demokratlar, ülke çapında Nimbyizm, süreç için ilerleme ve düzenleyici hükümetin büyümesine karşı yenilik alışverişinde bulunuyorlar. Bir büyüme karşıtı zihniyet, birçok şehri yetersiz dairelerden yeni gelenler için kapatılan altın kaplama merdivenlere dönüştürdü. Bu arada, riskli bilim küçük kârlar için hibelere dönüştürüldü, çünkü reddedildikten ve araştırmalardan sonra hükümetin desteği, atılımlar yoluyla kağıt şeylerden daha az yol açtı.
Daha da kötüsü, Amerikalılar durma yeteneğinden vazgeçtiler ve zaten icat ettiklerinden en iyi şekilde yararlanabilirlerdi. 1850'de New York'ta asansörün geliştirilmesiyle pratik hale getirilen ucuz, çoklu storey konut binaları, büyük şehirlerde gayrimenkul krizini hafifletmeye yardımcı olabilir. Ancak bugün Klein ve Thompson, Tasli Olmayan Düzenlemeler ve Barok Üretim Yöntemleri, Amerika'da kurulan bir asansörün İsviçre muadilinden dört kat daha pahalıya mal olduğunu yazıyor.
Bu hikaye, Amerikan özgünlüğü yolunu kaybettikçe tutuklandı ve iyi anlatıldı. Amerikan bilimsel kuruluşunun ve Elon Musk dizinin Amerikan Devleti dizinin Donald Trump'sız alternatif bir zaman çizelgesinde, yeni bir politikanın manifestosu olabilirdi. Bununla birlikte, Trump için bir hayat olabilir ve eğer öyleyse, “dolgunluk” demoralize bir Demokrat partiye tekrar düşünmesi için ilham verebilir.
Yazarlar, 1954'ten itibaren tarihçi David M. Potter tarafından bir kitaptan ödünç aldılar ve Amerikan yaşamının “özgür insanlar” olduğu vaadinin etrafında döndüğü mahkumiyetini canlandırdılar. Son 50 yılda, Amerikalı seçmenler, kemer tutarken ve bütçeler toplarken kameraya giren politikacıları seçen herhangi bir şeye inandılar.
Bu nasıl oldu? Small ve Thompson'da sola konuşulan bir konuşma konusunu bıraktı ve 1980'lerde Ronald Reagan ile uçan ve o zamandan beri her iki tarafın başkanları tarafından devralınan sağlam bir hükümete karşı siyasi hareket olan “neoliberalizm” üzerine parmağına işaret ediyor.
Büyük devlet yatırımları yenilikçi ruhun vazgeçilmez bir unsurudur. 1960'larda ve 1970'lerde, ABD Savunma Bakanlığı gibi kurumlar, İnternet gibi dünya çapında fikir ve malların yayılmasına katkıda bulunan dönüştürücü teknolojiler geliştirdi. Ancak bugün yazarlar, modern Demokratların, iklim dostu çimento gibi çevre dostu, büyüyen güçlü çözümlere federal doları dökmek için büyüme dağılımına daha fazla odaklandıklarını açıklıyorlar. Pandemi ve savaşların gösterdiği gibi, Amerikan yaratıcılığının büyük anları hala ortaya çıkıyor, ancak her zaman hükümet önlemleri içeriyorlar. Neden ilerlemeyi teşvik eden ve her zaman birçok hükümet olmasın?
Hükümet düzenlemesinden değil, federal harcamalardan bol miktarda, yeşil bir gelecek olduğunu hayal etmek cazip geliyor, ancak küçük ve Thompson, neoliberal dönemin sadece hükümet ve liberallerin tüm enerjisini daha iyi gıda etiketleri ve Fiscal şeffaflığı gibi düzenleyici zaferlere getirdiği gerçeğiyle ilgili değil. Tasarruf politikası yenilikçileri sıktığında, başkalarını daha da yaraladılar. Yenilikçinin acil konumunun dramatizasyonu, “dolgunluk” Bazen, bazı seçkin finans ve teknoloji Bross'un mektubu gibi, esas olarak tıkanmış transit ve bürokrasi tarafından üzülen iki veya üç kıyı şehrinde okur. (Devlet verimliliği, birisi?)
Neoliberal yönergeler, birkaç yenilikçi ve durgunluk arasında büyük bir boşluğa sahiptir, birçok yatırım bankası ve silikon vadisi türü, Amerikan kitlelerinden giderek daha fazla serbest bırakılmıştır, bu da en iyi seçeneği, kentsel kira için daha iyi teklifler elde etmek, böylece pişirebilen ve hareket edebilen insanların saçlarını ve yiyeceklerini kesebilir.
Burası bitirmek için kötü bir yer. 1950'lerde Amerikan iyimserliğinin zirvesinde bile, tarihçiler ve siyasi karar -Makerler, çok fazla eşitsizlik ve hareketsizliğe sahip insanların deneyi önlemek zorunda olduklarını biliyorlardı. Küçük ve Thompson, “yeniden dağıtım” ı hükümet tarafından işletilen büyüme gündemlerini desteklemeyi umdukları tanıdık bir liberal hedef olarak tanımlamaktadır. Fakat eğer kendinizi yenilik yapma yeteneği, daha geniş yaymayın, o zaman Potter'ın bulduğu gibi, “Birçok insan ya kendilerine olan güvenini kaybeder ya da yanlış bir vaatle hissettiklerini hissettiklerini topluma karşı isyan eder.”
Küçük ve Thompson, kitlelerin mojo'larını nasıl geri alabileceklerine ve “bolluk”, büyük hayal kurmanın Demokratik sevmediği için büyük bir nedenle karşı karşıya gelmez: neoliberal küreselleşme. Amerikalıların çoğu hemşirelik ve hizmet ekonomilerine davet edildiğinde ve ulusal ve kişisel borçlara giden yollarını tükettiğinde, çoğu Amerikalı davet edildi. Hükümetin engelliliğini sadece küçük bir avant için silmek -Garde bu boşluğu birkaç yaratıcı ile birçoğu arasındaki tüketebilir.
Yazarlar sadece sosyal olarak değil, aynı zamanda coğrafi olarak da yoğunlaşıyor ve bir avuç kent merkezinde gözlemlediler, çünkü ülkenin sorunlu yenilikçilerinin çoğu bu şehirlerde çalışıyor ve yaşıyorlar. Ancak, sorun ortak bir ülke ise, Progressive ütopya başlatma fırsatı vermelidir. Örneğin, halka açık bir risk sermayesi şirketi, uzun zaman önce haklara liberallere güvenen yerlere başlangıç kültürünü getirebilir, böylece en yakın şirketin Menlo Park'tan Tulsa'dan yapay zeka için alma şansı vardır. Ayrıca, özellikle başarı milyar dolarlık derecelendirmenin Silikon Vadisi standardından farklı bir şey ifade ediyorsa, daha fazla insanı içeren bir girişimcilik modelini de teşvik edebilir.
“Dolgu”, Etzler'in kendisine layık bir put ile başlar. Yazarlar laboratuvarlarda et üretmek için temiz enerji, daha küçük arazilerde daha fazla yiyecek, daha fazla ücret için daha az çalışma ve boş zamanlarında insanları feribot etmek için sentetik yakıtta çalışan Mach 2 -Jetliner'lar – ne sevmemelisiniz? Küçük ve Thompson, kemer sıkma önlemlerinin tam tersinin kolektif bir yaşam biçimi olarak buluşa sarıldığını gösterir. Bununla birlikte, yaratıcılığın kendisi için mi yoksa yavaş yavaş getirdiği ütopya için mi olduğu konusunda kararsız görünüyorlar. Yenilikçi olmayı bıraktığımızda ne olur çünkü yeterince sahip olduğumuzu hissediyoruz? Eğer bolluk bizi sadece kendi içinde tüketim ile bırakırsa, Amerikan özgünlüğünün toparlanması, limonata denizinde olsa bile boğulmayı tekrar boğardı.
Bolluk | Ezra Klein ve Derek Thompson tarafından | Hevesli Okuyucu Basın | 288 s. | 30 $